Drogie Krasnale!
W tym tygodniu udamy się do krainy muzyki. Zaśpiewamy piosenkę „Na muzyce w przedszkolu” i przeczytacie z rodzicami wiersz Doroty Gellner „Mysia orkiestra”. Poznacie różne instrumenty: fortepian, skrzypce, trąbkę, bęben, harfę, trójkąt oraz ich cechy. Spróbujecie naśladować ich dźwięki oraz ruchy wykonywane przez muzyka w trakcie gry. Pobawicie się w domową orkiestrę, będziecie starać się uważnie obserwować „dyrygenta” (może mama lub tata?:)) i to, jak porusza batutą, ucząc się w ten sposób współpracy i współdziałania, a także koncentracji uwagi.
Zrobicie też muzyczne ludziki i gitary z pudełek po chusteczkach higienicznych oraz rozwiążecie zagadki o instrumentach muzycznych. Pobawcie się z domownikami również w przedstawienie i wspólnie ustalcie, jakie są zasady, których należy przestrzegać podczas oglądania występów. Przypomnimy sobie, jak brzmi hymn narodowy i w jaki sposób należy się zachowywać, gdy się go słyszy. Porozmawiacie również o tym, jak dbać o uszy, jak szkodliwy jest hałas i jakie dźwięki są przyjemne a jakie nie.
Dowiecie się jak zbudowany jest aparat słuchowy człowieka i ulepicie ucho z plasteliny. Będziecie próbować odgadywać dźwięki i brać udział w różnych zabawach z zasłoniętymi oczami, kształtujących umiejętność odróżniania dźwięków, wrażliwość słuchową i rozwijających koncentrację uwagi. Postaracie się też sprawdzić, co słychać, kiedy w domu jest cisza.
Drodzy Rodzice!
W dzisiejszym świecie spotykamy się na co dzień ze stosunkowo dużym natężeniem hałasu. Tymczasem człowiek do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje wyciszenia, przynajmniej przez pewien czas w ciągu dnia. Nie chodzi o absolutną ciszę, którą można uzyskać, np. zakładając stopery, ale o naturalną sytuację, w której słyszy się szum wiatru,, szelest kartki czy tykanie zegara.
Dzieci, choć mają tendencję do krzyku, również potrzebują tego rodzaju uspokojenia. Dlatego warto je uczyć robienia przerw od hałasu. Najlepiej przestawić to w formie wyzwania: „Zobaczymy, czy uda nam się być tak cicho, żeby nie było słychać żadnych dźwięków; zbudować wieżę z klocków, tak żeby tata nie słyszał; usłyszeć bicie serca”. Można też zaproponować zabawę w „Króla ciszy”, którą dzieci świetnie znają, czyli usiąść i starać się nie wydawać żadnego odgłosu (dzięki temu dzieci nabierają świadomości, że można usłyszeć, np. oddech czy szelest włosów) lub wsłuchiwać się w ciszę w różnych miejscach (dom, las, cicha uliczka) i o różnych porach dnia (rano, w południe, wieczorem), a potem rozmawiać o tym, co się usłyszało. Jeszcze jedną propozycją jest zainspirowanie się lekcjami ciszy stosowanymi w metodzie Marii Montessori. Dobrym pomysłem jest proponowanie dziecku wykonywania różnorodnych zadań w taki sposób, by nie było słychać żadnych dźwięków. Dzięki temu dziecko będzie się uczyło panowania nad sobą i własnym ciałem. Zaproponowane aktywności mogą być fascynującym doświadczeniem dla dziecka, prawdopodobnie wpłyną również korzystnie na jego funkcjonowanie, m.in. na zdolność koncentracji uwagi.
Drogie dzieci poznacie tekst piosenki i naśpiewacie ją, namówcie rodziców i rodzeństwo, żeby się przyłączyli do Was. Wykonujcie ruchy, o których mowa w tekście.
PIOSENKA „NA MUZYCE W PRZEDSZKOLU”
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Teraz zagra bęben, my idziemy wkoło. x2
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Teraz grają janczary, my biegamy wkoło. x2
Na muzyce w przedszkolu, jest nam bardzo wesoło.
Teraz grają drewienka, my cwałujemy wkoło. x2
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Teraz grają drumle, my skaczemy wkoło. x2
Teraz porozmawiajcie na temat instrumentów, wybierzemy się na wycieczkę do szkoły muzycznej: https://youtu.be/f43qSH2Nq9w . Poźniej weźcie kartę pracy nr 35 i wykonajcie zadanie.
Pobawcie się w zabawę „Zagram jak na trąbce, zagram jak na gitarze” – naśladujcie odgłosy poznanych instrumentów a wasi bliscy niech odgadną, na jakim instrumencie gracie.
Pobawcie się też w rozpoznawanie dźwięków instrumentów tu: https://youtu.be/MadTiSUv4Jo.
Rozwiążcie zagadki przeczytane Wam przez rodziców:
Może być dęty, może być i strunowy,
Ważne, aby był do gry gotowy.
Piękne dźwięki nam wygrywa,
Z nim muzyka jest możliwa. (instrument muzyczny).
Jest to zespół niemały,
Mogą w nim być skrzypce, a nawet organy
Gdy wszyscy razem zaczynają grać,
To aż publiczność chce z foteli wstać. (orkiestra)
Zna go każde w przedszkolu dziecko,
Zawsze stoi przed swoją orkiestrą
I porusza drewnianą pałeczką. (dyrygent)
Dyrygenta wszyscy się słuchają,
Tylko na nią patrzeć mają.
Dzięki tej drewnianej pałeczce
Wszystko uda się w każdej pioseneczce. (batuta)
Posłuchajcie wiersza Doroty Gellner pt. „Mysia orkiestra”.
Dla kotów w sylwestra gra mysia orkiestra.
Stanęła pod bramą, gra w kółko to samo.
Mysz pierwsza po strunach ogonem przebiera.
Mysz druga się śmieje jak głupi do sera.
A trzecia i czwarta ze złotym bębenkiem, fałszując okropnie, śpiewa piosenkę.
Więc koty z piwnicy stos waty przyniosły i uszy zatkały, i gdzieś się wyniosły, wołając:
-Ach, nie ma jak kocia muzyka! Od mysiej niestety dostaję bzika!
Odpowiedzcie na pytania:
- Co to jest orkiestra?
- Jaka orkiestra grała dla kotów w sylwestra?
- Ile myszek było w tej orkiestrze i na czym grały?
- Czy kotom podobała się mysia muzyka?
- Gdzie możemy zobaczyć i posłuchać orkiestry?
- Czy widzieliście kiedyś orkiestrę? – Jak wyglądała? – Czy dużo było w niej ludzi i instrumentów?
Weźcie kartę nr 48 z wyprawki, odgadnijcie jakie instrumenty są przedstawione na zdjęciach. Wspólnie z rodzicami zaprezentujcie jak gra się na tych instrumentach. Wykonajcie muzyczne ludziki z instrumentów, przydadzą się wam: nożyczki, kolorowy papier, bibuła, flamastry.
Wykonajcie z pomocą rodziców instrumenty: gitarę z pudełka po chusteczkach higienicznych możecie też wykonać dźwiękowe jajka z opakowań po Kinder niespodziankach (instrukcja i propozycja zabawy poniżej).
Do wykonania gitary potrzebne jest: pudełko po chusteczkach higienicznych, jedna plastikowa słomka, pięć gumek recepturek, taśma dwustronnie klejąca i nożyczki. Można też z tektury wyciąć uchwyt gitary (patrz zdjęcie poniżej). Równolegle do krótszych boków pudełka naklejamy taśmę dwustronną – między krawędzią pudełka a dziurą. Dzieci przecinają słomkę na pół, tak aby powstały dwie krótkie rurki i naklejają je na pudełku w miejscu taśmy. Następnie dzieci nakładają gumki recepturki tak, aby opierały się o rurki. Dzieci swobodnie grają na wykonanych przez siebie instrumentach.
Słuchajcie wierszyka i porozmawiajcie na jego temat.
„Muzyka to coś wspaniałego”
Dominika Niemiec
Dźwięki płyną bardzo leciutko
niby frunące ptaszki na wietrze,
ciekawi was, czego słucham?
Właśnie przysłuchuję się orkiestrze.
W tle brzmią grube trąby.
Słychać skrzypce, dzwonki i flety.
Mam na twarzy coraz większe wypieki.
Teraz partię solową mają klarnety.
Orkiestra gra coraz głośniej,
czuję się podekscytowana.
Dźwięków jest wokół mnie coraz więcej,
chciałabym umieć tak grać sama.
Bo świat nut jest zaczarowany,
muzyka to coś wspaniałego.
Może wzruszać, albo zachwycać,
wzbudzić euforię w sercu każdego.
- Jak myślicie, gdzie była dziewczynka?
- Czego słuchała?
- Jakie instrumenty grały w orkiestrze?
- Jak czuła się dziewczynka, słuchając muzyki?
- Jakie emocje może wywoływać muzyka?
Spójrzcie na historyjkę obrazkową zamieszczoną poniżej, Opowiedzcie, co się po kolei wydarzyło.
Pobawcie się przy znanej wam piosence „Jestem muzykantem, konszabelantem”
https://youtu.be/3UYIl4iwnO4
Pobawcie się z rodzicami, rodzeństwem w przedstawienie i wspólnie ustalcie, jakie są zasady, których należy przestrzegać w trakcie oglądania występów.
„Mazurek Dąbrowskiego” – utrwalenie hymnu.
Odpowiedzcie na pytanie zadane przez rodzica: - Jak nazywa się najważniejsza pieśń w danym kraju? Grana i śpiewana między innymi przed meczami, na ważnych państwowych uroczystościach. Jeśli dziecko nie wie, odpowiadamy: hymn. Tłumaczymy: Ze względu na szacunek dla kraju, w czasie słuchania hymnu należy się zachowywać w odpowiedni sposób. Pytamy: Czy wiecie jaki? Dziecko podaje swoje pomysły. Dopowiadamy, jeśli dziecko nie wymieni: o zdjęciu nakrycia głowy, staniu na baczność, nierozmawianiu. Dziecko wstaje i pokazuje prawidłową postawę. Zaśpiewajcie wspólnie hymn:
Pobawcie się przy piosence Spoko Loko – Tańce połamańce: https://youtu.be/MG6iPAU2b0I
„Jak poradzę sobie z hałasem?” – porozmawiajcie z rodzicami na temat tego, jak należy dbać o swoje uszy.
Pobawcie się z rodzicami w zabawę „Co to za dźwięk?”.
Usiądźcie z zamkniętymi oczami, a rodzice zaprezentują różne odgłosy, waszym zadaniem jest odgadnąć co to za dźwięk: Przykładowe odgłosy: zatrzaskiwanie drzwi, stawianie kubka na stole, szeleszczenie pogiętą kartką papieru, gwizdanie na gwizdku, głośne tupanie, przewracanie stron w książce, przelewanie wody z kubka do kubka, przesypywanie klocków, gra na jakimś instrumencie (jeśli posiadanie, może też być któryś stworzony przez dziecko).
Odpowiedzcie na pytania:
- Które z tych odgłosów były dla was przyjemne?
- Które były nieprzyjemne?
- Jak myślicie dlaczego?
- Dlaczego jedne dźwięki są dla nas przyjemne, a inne nie?
- Od czego to zależy?
Rodzic mówi dziecku o szkodliwości hałasu dla naszego zdrowia. Wykonajcie kartę pracy nr 36 – odszukiwanie przedmiotów wydających ciche dźwięki.
„Ucho – dzięki niemu słyszę” – wykonanie modelu ucha z plasteliny.
Rodzic mówi: Narządem słuchu są uszy, to dzięki nim słyszymy. Dotknijcie swoich uszu delikatnie. To czego dotykacie, to małżowina uszna, część ucha zewnętrznego, bo ucho to nie tylko to, czego dotykacie, duża część aparatu słuchowego znajduje się w środku głowy – to ucho wewnętrzne. Jeszcze raz dotknijcie małżowiny usznej, to ona zbiera wszystkie dźwięki z otoczenia, które przedostają się do otworu w uchu – czyli wewnętrznego przewodu słuchowego.
Dziecko lepi z plasteliny model ucha zewnętrznego.
Wykonajcie zadanie matematyczne zawarte poniżej.
